Manyetik Parçacık Muayene

Manyetiklik (Manyetizma), bir maddenin diğer bir manyetiklene-bilen maddeyi kendine çekme (veya itme) yeteneğidir. Bu yetenek ilk defa eski Yunan'da daha sonra "Magnetit" adı verilen bir mineralde keşfedilmiştir. Daha sonra Bergmann, Becquerel ve Faraday gibi ünlü fizikçiler manyetiklik yeteneği olan diğer tüm maddeleri de keşfetmişlerdir.

Günümüzde Manyetik Parçacıklarla Muayene ferromanyetik malzemelerin (Demir, Nikel ve Kobalt) Yüzey ve Yüzeyaltı süreksizliklerinin belirlenmesinde yaygın olarak kullanılmaktadır. 

Manyetik parçacık testi (MT), kolayca manyetize edilebilen malzemelere uygulanır.

Bu yöntem, yüzeye açık ve yüzeye yakın olan yüzey altı süreksizliklerinin tespitinde kullanılır. Bunun için, test parçası önce bir sürekli mıknatıs (permanent magnet), elektro-magnet veya test parçasının içinden veya etrafından elektrik akımı geçirilerek magnetize edilir. Böylece malzemede magnetik kuvvet çizgileri oluşur. Bu çizgileri kesen herhangi bir süreksizlik olması durumunda, kuvvet çizgileri süreksizliğin üzerinden atlayarak yoluna devam eder, dolayısıyla süreksizlik üzerinde yoğun bir kaçak manyetik alan oluşur. Süreksizliğin göz ile görünür hale gelmesi için test yüzeyine ince demir tozları serpilir. Yoğun kaçak alan demir tozlarını süreksizlik üzerinde toplayarak süreksizliğin görünür hale gelmesini sağlar. Böylece, süreksizliğin yeri, şekli ve boyutu tespit edilmiş olur.

 

Manyetik Parçacık muayenesi, dövme, döküm, kaynaklı imalatlar, talaşlı imalat parçaları, makine elemanları, türbin kanatları, basınçlı kaplar, ısıl işlem sonrası, taşlama sonrası veya çalışan parçaların hizmet sonrası periyodik kontrollerinde sıklıkla kullanılmaktadır. Uygulanacak tekniğe, yerine, zamanına ve kalite sevilyelerine, müşteri talepleri doğrultusunda Seviye-3 uzmanımız tarafından karar verilir.

Avantajları...

 

  • Ferromanyetik malzemelerdeki ince ve sığ yüzey çatlaklarının dedekte edilmesi için en iyi yöntem.
  • Hızlı ve nispeten basit bir NDT yöntemi.
  • Genelde ucuz.
  • İnce boya tabakaları bulunması durumundada çalışılabilir.
  • Test parçasının boyutu ve şekli bakımından kısıtlaması çok az.
  • Oldukça portatif bir yöntem.

Dezavantajları...

 

  • Malzeme ferromanyetik olmalıdır. (Demir, Nikel, Kobalt)
  • Manyetik alanın yönü ve şiddeti önemlidir.
  • Sedece yüzey ve yüzeye yakın süreksizlikleri dedekte edebilir.
  • Bazen yüksek akım gerektirir.
  • Test parçasının yanma olasılığı vardır.
  • Parça genellikle demagnetize edilmelidir. Ve bu zor olabilir.